جستجو کردن

بررسی علل و علائم آبسه پوستی

فهرست مطالب

 در دنیای پرفراز و نشیب علم پزشکی، مسائل پوستی به عنوان یکی از جنبه‌های اساسی بهداشت و زیبایی بشر، همواره موضوعی جذاب و حائز اهمیت بوده‌اند. آبسه پوستی، یکی از مشکلات شایع پزشکی که به وضوح یا پنهان ممکن است در این زمینه بروز کند. در این مقاله، با یک نگاه جامع به بررسی علل، علائم و راه‌های پیشگیری و درمان این نوع از ضایعات پوستی می‌پردازیم؛ با ما همراه باشید.

آبسه پوستی چیست؟

آبسه پوستی یا جلدی به تجمع موضعی چرک در داخل یا زیر سطح پوست اشاره دارد. این تجمع ناشی از واکنش التهابی سیستم ایمنی بدن به عفونت یا حضور مواد آلوده، مانند بافت‌های مرده پوست، گلبول‌های سفید و باکتری‌ها است. علت اصلی بروز آبسه را می‌توان در عفونت ناشی از ورود باکتری به فولیکول‌های مو یا تحریک پوست در اثر ضربه یا شکستگی خلاصه کرد. آبسه‌های پوستی اغلب به صورت توده‌های متورم حاوی چرک و مایع شفاف ظاهر می‌شوند و نسبت به لمس، حساس و دردناک هستند.

در اکثر موارد، این نوع ضایعات پوستی به طور خودبه‌خود بهبود می‌یابد؛ اما برخی موارد به دلیل ترکاندن آبسه پوستی نیاز به مراقبت و درمان پزشکی دارند. درمان آبسه یا دمل پوستی اغلب شامل اقداماتی نظیر تخلیه چرک و در موارد خاص، مصرف آنتی‌بیوتیک است.

تفاوت آبسه و کیست پوستی

برای شناخت و تفهیم نشانه‌های آبسه پوستی، اهمیت دارد که تفاوت‌های آن با کیست پوستی را در نظر بگیرید. هر دو این حالات دارای کیسه‌هایی پر از مایعات هستند، اما اطلاع از آلودگی در آبسه یک جنبه اضافی است که در کیست حضور ندارد. البته، اگر کیست آلوده شود، ممکن است به یک آبسه تبدیل گردد. با این حال، برای تشخیص و تفکیک دقیق بین آبسه و کیست پوستی، مشاوره پزشکی و ارزیابی توسط یک متخصص در این زمینه ضروری است.

تفاوت آبسه پوستی و جوش

 جوش به عنوان گونه‌ای از آبسه‌های پوستی شناخته می‌شود. واقعیت این است که آبسه پوستی شبیه جوش به نظر می‌رسد، اما معمولاً از ابعاد و عمق بیشتری برخوردار بوده و زیر پوست ایجاد می‌شود. این نوع ضایعه پوستی مانند جوش اغلب حاوی چرک است، لمس آن معمولاً دردآور است و ممکن است باعث تورم و ضخامت پوست اطراف گردد.

محل بروز آبسه‌های پوستی در بدن

آبسه‌ها می‌توانند در هر نقطه‌ای از بدن ظاهر شوند، اما اغلب سطح پوست را تحت تأثیر قرار می‌دهند. آبسه‌های پوستی معمولاً در مناطقی مانند زیر بغل، ناحیه زانو، صورت و گردن، کمر، باسن، ران، زیر سینه، دست و انگشتان، پا و انگشتان و ناحیه پرینال ایجاد می‌شوند. در جدول زیر، به مهم‌ترین علل ایجاد آبسه پوستی در هر قسمت از بدن اشاره شده است:

جدول شماره ۱: علت بروز آبسه پوستی در نواحی مختلف بدن

 

ردیف

محل بروز آبسه

مهمترین علل

 

۱

زیر بغل

فولیکول‌های مو ، غدد عرق و ترشح‌های پوستی زیاد

 

۲

باسن

فشار مکرر یا اصطکاک، تحریک پوستی

 

۳

کشاله ران

فولیکول‌های مو و اصطکاک در اثر پوشیدن لباس‌های تنگ

 

۴

زانو

تماس مستقیم با سطوح سفت یا زمین

 

۵

صورت و گردن

غدد سباسه عفونی، حساسیت به محصولات آرایشی، حساسیت پوستی

 

۶

کمر

فرسودگی و فشار مکرر،  تحریک پوست

 
 

۷

زیر سینه

تعریق، گرما و رطوبت ، تحریک پوستی، آلودگی قارچی

 

۸

دست ها و انگشتان

بریدگی، زخم یا عفونت، تماس با مواد شیمیایی، حساسیت پوستی

 

۹

پا و انگشتان

ناخن‌های داخل پا، تماس مکرر با آب، حساسیت پوستی

 

۱۰

پرینال مقعد

عفونت‌های اطراف غدد مقعدی، گرما و تعریق زیاد

 

 

توجه به این نکته مهم است که این مکان‌ها کامل نیستند و آبسه‌های پوستی می‌توانند به طور بالقوه در هر جایی از بدن که فولیکول‌های مو، غدد عرق یا شکستگی‌های پوستی وجود دارد ایجاد شوند. به‌عنوان‌مثال، انواع دیگری از آبسه پوستی شامل آبسه پری رکتال در ناحیه رکتال، آبسه بارتولن در ناحیه واژن خارجی و آبسه پیلونیدال در امتداد استخوان دنبالچه هستند. بهداشت مناسب، مراقبت به‌موقع از زخم‌ها و مدیریت شرایط سلامتی ممکن است خطر تشکیل آبسه را کاهش دهد.

علل بروز آبسه پوستی

در تلاطم زندگی امروز، پوست به وضوح همانند آینه‌ای نمایانگر تغییرات و اختلالات درونی است. یکی از این اختلالات مهم و حائز اهمیت، بدون شک، آبسه‌های پوستی هستند. این نوع ضایعات پوستی ممکن است به دلیل عوامل مختلفی بروز پیدا کنند. شناخت عوامل تأثیرگذار در تشکیل آبسه پوستی برای اقدامات پیشگیرانه و مدیریت آن، امری حیاتی است. در صورت مشاهده علائم مرتبط یا احساس مشکوک بودن به این ضایعه، مراجعه به پزشک برای تشخیص و درمان مناسب توصیه می‌شود. عوامل مؤثر در بروز آبسه پوستی عبارت‌اند از:

تهاجم باکتری

آبسه پوستی عمدتاً به دلیل پاسخ التهابی به عفونت‌های باکتریایی شکل می‌گیرد. باکتری‌هایی مانند استافیلوکوکوس اورئوس و استرپتوکوک پیوژنز می‌توانند از طریق فولیکول‌های مو، بریدگی یا شکستگی وارد پوست شوند. هنگام ورود باکتری‌ها به بدن، سیستم ایمنی با کمک گلبول‌های سفید خون به مقابله با آن‌ها پرداخته و این گلبول‌ها را به سمت ناحیه آسیب دیده هدایت می‌کند. در هنگام مبارزه گلبول‌های سفید خون با باکتری‌ها، برخی از بافت‌های پوست در ناحیه آسیب دیده آسیب می‌بینند و حفره‌ای چرکی با ترکیباتی از بافت مرده، گلبول‌های سفید خون و باکتری‌ها ایجاد می‌گردد.

مسدود شدن غدد عرق یا فولیکول‌های مو

انسداد غدد عرق (چربی) یا التهاب در اطراف فولیکول‌های مو با ایجاد محیطی مساعد برای رشد باکتری می‌تواند منجر به تشکیل آبسه پوستی شود.

عدم رعایت بهداشت فردی

 اقدامات بهداشت شخصی ناکافی ممکن است خطر آلودگی باکتریایی را افزایش داده و باعث ایجاد آبسه پوستی شود.

سیستم ایمنی ضعیف

شرایط یا مصرف داروهایی که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کنند، افراد مستعد را به عفونت‌های پوستی و آبسه‌ها حساس‌تر می‌کنند.

بیماری‌های مزمن پوستی

 اختلالات پوستی مانند آکنه یا هیدرآدنیت چرکی، اگزما و … می‌توانند شرایط مناسبی را برای تشکیل آبسه پوستی ایجاد کند.

ورود مواد خارجی

 ورود مواد خارجی آلوده، مانند تیغه‌های چوب، نوک سوزن و یا خاک، به پوست بدن فرد می‌تواند واکنش التهابی را به دنبال داشته و منجر به تشکیل آبسه پوستی شود.

شکستگی و سوراخ شدن جزئی از پوست

هنگامی که پوست آسیب می‌بیند، گلبول‌های سفید (سلول‌های ایمنی) به نقاط آسیب دیده حمله کرده و فرایند التهاب را آغاز می‌کنند. این التهاب ممکن است به تجمع چرک، بافت‌های مرده، و سایر مواد خارجی منجر شود که در نهایت به ایجاد آبسه پوستی منتهی می‌شود.

انواع تزریقات پوستی یا خال کوبی

 این فرایندها عمدتاً درمان‌های زیبایی و جوان‌سازی هستند که از طریق تزریق موادی مانند بوتاکس، فیلرها، یا اسکالپچر های مختلف انجام می‌شوند. آبسه‌های پوستی ناشی از تزریقات ممکن است به دلیل واکنش التهابی در ناحیه تزریق رخ دهند. همچنین، اگر تزریقات به نحو نادرست یا در مقدارهای زیاد انجام شود، احتمال ایجاد آبسه پوستی و اختلال در بافت پوستی افزایش می‌یابد.

بیماری‌های خاص

سابقه ابتلا به بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت، سل، سرطان، لوپوس، کرون، کولیت زخمی، سلول داسی شکل، HIV / AIDS و بیماری عروق محیطی می‌تواند خطر ابتلا به آبسه پوستی یا عود مجدد آن را افزایش دهد.

اقدامات درمانی

برخی فعالیت‌ها جهت درمان بیماری‌های خاص نظیر استروئید درمانی مزمن، شیمی درمانی، دیالیز برای نارسایی کلیه و … احتمال ایجاد آبسه های پوستی مکرر و چندگانه را افزایش می‌دهند.

سوختگی

آبسه پوستی ناشی از سوختگی ممکن است به عنوان یک پاسخ التهابی به آسیب بافت پوست شکل گیرد.

اعتیاد به الکل یا سوء مصرف مواد مخدر

سوء مصرف مواد مخدر و الکل می‌توانند التهاب‌های سیستمیک را افزایش داده و منجر به ظهور آبسه‌های پوستی شوند. همچنین، آسیب‌های مستقیم به سلول‌ها و بافت‌های پوست، کمبود تغذیه و ضعف سیستم ایمنی بدن در برابر عفونت از دیگر اثرات مصرف بیش از اندازه مواد مخدر و الکی است که می‌تواند باعث ایجاد آبسه پوستی شود.

سایر علل کمتر شایع آبسه پوستی عبارت‌اند از:

  • ویروس‌ها: برخی از ویروس‌ها با نفوذ به سلول‌های پوست، سیستم ایمنی بدن را فعال می‌سازند. این فرایند منجر به القاء التهاب در پوست می‌شود و ممکن است آبسه و تغییراتی نیز در ظاهر پوست ایجاد شود.
  • قارچ: برخی اوقات، قارچ‌ها به پوست نفوذ کرده و ممکن است باعث تحریک، التهاب و در نتیجه ظهور آبسه پوستی شوند.
  • انگل‌ها: انگل‌ها از طریق فعالیت‌های پاتولوژیک، تأثیرات التهابی و تولید مواد سمی می‌توانند به بافت‌های پوست آسیب رسانده و منجر به تشکیل آبسه جلدی یا پوستی شوند.

علائم و نشانه های آبسه پوستی

آبسه یک مشکل شایع در بین انسان‌هاست که عمدتاً به صورت توده‌های چرکی و نسبتاً پرآب در سطح پوست ایجاد می‌شود. این وضعیت ممکن است در هر قسمتی از بدن رخ دهد و علائم آن بر اساس محل بروز آبسه‌های پوستی، متفاوت است. همچنین، در صورت پیشرفت آبسه، ممکن است علائم آن تشدید یابد، و اغلب با پارگی و تخلیه چرک خود به خود چرک همراه باشد. بر همین اساس، تشخیص زودهنگام علل و علائم آبسه پوستی بسیار حیاتی بوده تا تدابیر مناسب جهت مدیریت و درمان اتخاذ شوند. برخی از علائم آبسه جلدی یا پوستی می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

  • درد و حساسیت: ناحیه آسیب دیده اغلب دردناک و حساس به لمس است. اگر عفونت گسترش یابد، درد نیز بیشتر احساس خواهد شد.
  • تورم: آبسه پوستی اغلب به صورت یک برآمدگی شبیه به جوش روی پوست ظاهر می‌شود؛ با این حال، این برآمدگی ممکن است در طول زمان بزرگ‌تر شده و رنگ قرمزی پیدا کند. این برجستگی‌ها یا توده‌ها عمدتاً قابل لمس و مشاهده هستند.
  • التهاب و قرمزی: ناحیه بالای آبسه پوستی عمدتاً دچار التهاب است و ممکن است مرکز آن نرم یا “کج و معوج” باشد. همچنین، لمس و گرما می‌تواند باعث التهاب و قرمزی پوست اطراف آبسه شود. اگر عفونت گسترده شود، التهاب و قرمزی در نواحی اطراف پوستی که آسیب دیده‌اند، بیشتر خواهد شد.
  • تشکیل چرک: مایع غلیظ و چسبنده‌ای که متشکل از بافت‌های مرده، سلول‌های گلبول سفید و باکتری است. به طور بالقوه، عفونت می‌تواند به بافت‌های عمیق‌تر و حتی به جریان خون نیز منتقل شوند.
  • تب و استفراغ: در برخی موارد، به خصوص اگر  آبسه پوستی با عفونت همراه باشد، ممکن است تب رخ دهد. در صورت داشتن تب بالای ۳۸ درجه سانتیگراد یا تجربه استفراغ، توصیه می‌شود که به پزشک مراجعه نمایید.
  • پارگی و تخلیه چرک: آبسه ممکن است شکاف خورده و پاره شده و این باعث خروج چرک و ترشحات مایع درون آن گردد.

اگر در پرونده پزشکی خود هیچ علامت نگران کننده یا بیماری زمینه‌ای وجود ندارد، برای بروز این مشکل پوستی زیاد نگران نباشید؛ زیرا بیشتر آبسه‌ها به طور خودبه‌خود دچار پارگی می‌شوند و بدون هیچ عارضه‌ای از بین می‌روند. اما اگر به بیماری مزمن مبتلا هستید یا در اثر استفاده از استروئیدها، شیمی درمانی یا دیگر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی با علائم  آبسه پوستی روبرو شده‌اید، حتماً جهت تشخیص و درمان مناسب اقدامات پزشکی را دنبال کنید.

همچنین بدانید: راهکارهای درمان آبسه پوستی

راه های پیشگیری از آبسه پوستی

در دنیای امروز که مملو از چالش‌ها و فشارهای روزمره است، حفظ سلامت پوست به عنوان یک جنبه اساسی از بهداشت فردی بسیار حائز اهمیت است. آبسه جلدی یا پوستی یکی از مشکلات شایع در میان انسان‌هاست که ممکن است تأثیرات نامطلوبی روی کیفیت زندگی آنان داشته باشد. اغلب آبسه‌های پوستی بنا بر دلایل متعددی نظیر نفوذ باکتری به زخم‌های جزئی، مسدود شدن ریشه مو یا غدد عرق به وجود می‌آیند. در همین راستا، پیشگیری از این ضایعه و حفظ سلامت پوست از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. برای کمک به جلوگیری از آبسه پوستی، باید اقدامات زیر را در نظر گرفت:

  • رعایت بهداشت شخصی: دست‌ها و بدن خود را به طور مرتب با آب و صابون بشویید تا احتمال خطر انتقال آلودگی کاهش یابد. به بیان دیگر، حفظ سلامت پوست در وضعیت تمیز و عاری از باکتری، ممکن است به کاهش خطر ایجاد آ آبسه پوستی کمک کند.
  • تمیز و ضد عفونی کردن زخم‌ها:  بریدگی‌ها، خراش‌ها یا سایر آسیب‌های پوستی را برای جلوگیری از عفونت و  آبسه پوستی، فوراً باید تمیز و مراقبت کرد.
  • اجتناب از خراشیدن یا فشار دادن جوش‌ها: دست‌کاری زخم‌ها و ضایعات پوستی مانند آبسه، آکنه و جوش ممکن است باعث ورود باکتری و تشدید التهاب سایر نواحی پوست شود.
  • استفاده از روش‌های ایمن برای حذف موهای زائد: در صورت اصلاح یا اپیلاسیون، از ابزارهای تمیز استفاده کنید و از به اشتراک گذاشتن آنها برای جلوگیری از فولیکولیت و موهای زیر پوستی جلوگیری کنید.
  • حفظ سلامت پوست: هیدراته بمانید، رژیم غذایی متعادلی داشته باشید و شرایط را برای ارتقای سلامت و بهداشت پوست مدیریت کنید. همچنین، هنگام اصلاح و تراشیدن موهای زائد صورت، پاها، نواحی زیر بغل یا بیکینی نیز، مراقب باشید تا آسیب جدی به پوست وارد نشود.
  • استفاده از وسایل شخصی تمیز: از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند تیغ، مسواک، لباس، حوله و لوازم آرایشی – بهداشتی به منظور کاهش خطر انتقال باکتری و جلوگیری از ایجاد آبسه پوستی به شدت پرهیز کنید.
  • مدیریت عرق و رطوبت بدن: پس از تعریق دوش بگیرید، از پارچه‌های قابل تنفس استفاده کنید و چین‌های پوست را خشک نگه دارید تا از بیماری‌هایی مانند هیدرادنیتیس سوپراتیوا جلوگیری کنید.
  • رسیدگی به بیماری‌های مزمن پوستی: برای درمان بیماری‌هایی مانند اگزما یا پسوریازیس به دنبال مشاوره پزشکی باشید تا مدیریت مؤثری برای درمان آن ها و پیشگیری از بروز  آبسه پوستی صورت پذیرد.
  • رابطه جنسی ایمن: برای کاهش خطر ابتلا به عفونت‌های مقاربتی که باعث بروز آبسه می‌شوند، از روش‌های ایمنی مثل کاندوم استفاده کنید.
  • دور انداختن وسایل آلوده: اگر از دستمال برای پاک‌سازی چرک خارج شده از آبسه استفاده می‌کنید، فوراً آنها را دور بیندازید تا از انتشار میکروب‌ها و درنتیجه ایجاد  آبسه پوستی جلوگیری شود. پس از دور انداختن دستمال‌ها، دستان خود را با دقت بشویید.
  • تقویت سلامت سیستم ایمنی: یک سبک زندگی سالم با ورزش منظم، خواب کافی و یک رژیم غذایی مغذی برای حمایت از عملکرد کلی سیستم ایمنی بدن ضروری است. هرچند این تدابیر پیشگیرانه می‌توانند به کاهش خطر آبسه پوستی کمک کنند، اما در صورت مشاهده هرگونه نشانه عفونت یا ناهنجاری پوستی، مهم است به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید.
  • عدم استفاده از تجهیزات عمومی تا بهبودی کامل: برای استفاده از تجهیزات عمومی مانند تجهیزات سالن بدنسازی، سونا یا استخرهای شنا، بهتر است تا زمان بهبودی آبسه پوستی صبر کنید.

آبسه پوستی یکی از مشکلات شایع و متداول است که هر فرد حداقل یکبار در طول زندگی ممکن است با آن روبرو شود. داشتن اطلاعات کافی در خصوص نشانه‌های آبسه‌های پوستی، بسیار حیاتی است تا از ایجاد آن در نواحی مختلف بدن پیشگیری شود. در صورت مشاهده علائم مشکوک یا ابتلا به آبسه، می‌توانید با مراجعه به پزشک، برای درمان آن اقدام کنید.  

مشاوره رایگان!

سوالی دارید؟

شما می‌توانید به راحتی و در سریع‌ترین زمان ممکن با ارسال پیام به واتس‌آپ مشاوره رایگان دریافت کنید و جواب سوالات خود را بیابید.

09360504775

مشاوره رایگان کلینیک نیکان

عوارض ناشی از عدم درمان آبسه پوستی

هر چند که از وجود آبسه‌های پوستی مطمئن نباشید، اما بسیار حیاتی است که این مسئله را با پزشک خود مطرح کنید. عدم درمان آبسه پوستی می‌تواند عوارض جدی و تهدید کننده‌ای را به همراه داشته باشد، زیرا عفونت ممکن است تشدید یافته و به سایر قسمت‌ها گسترش یابد. مداخله زودهنگام به جلوگیری از عوارض کمک می‌کند و باعث بهبود سریع‌تر و مؤثرتر می‌شود. هرگز بدون راهنمایی پزشکی مناسب برای ترکیدن یا تخلیه آبسه در خانه اقدام نکنید، زیرا این امر می‌تواند منجر به مشکلات بیشتر و بدتر شدن وضعیت شود. برخی از عوارض احتمالی عبارت‌اند از:

  • عفونت سیستمیک: در صورت گسترش عفونت دز اطراف محل بروز آبسه پوستی، ممکن است عفونت سیستمیک ایجاد شود که معمولاً با علائمی همچون تب، لرز، و خستگی همراه است. این نوع عفونت با عنوان سلولیت نیز شناخته می‌شود.
  • تشکیل آبسه های متعدد یا کاربونکل: عفونت ممکن است آبسه‌های اضافی را در بافت اطراف ایجاد کرده و این موضوع خود به یک وضعیت گسترده‌تر و پیچیده‌تر منجر می‌شود.
  • تخریب بافت پوست جای زخم: اگر آبسه پوستی خود به خود و بدون تخلیه مناسب بهبود یابد، ممکن است بافت اسکار باقی بماند و بر ظاهر و انعطاف پوست تأثیر بگذارد.
  • تب و تورم غدد لنفاوی: آبسه ناشی از آسیب به پوست ممکن است دچار عفونت شود. اگر این عفونت گسترش یابد، سیستم ایمنی بدن به مقابله با آن پرداخته و باعث افزایش دما (تب) و تورم غدد لنفاوی در نزدیکی آبسه می‌شود.
  • عود: بدون درمان کامل، خطر عود آبسه پوستی در همان ناحیه بیشتر است، به خصوص اگر علل زمینه‌ای و اساسی مانند بیماری‌های مزمن پوستی برطرف نشود.
  • گسترش عفونت به جریان خون: در موارد شدید، عفونت ناشی از آبسه پوستی می‌تواند وارد جریان خون شود، وضعیتی که به عنوان سپسیس شناخته می‌شود. سپسیس یک وضعیت اورژانسی در علم پزشکی است که به توجه فوری نیاز دارد و می‌تواند زندگی فرد را تهدید کند.
  • عوارض در نواحی خاص: بر اساس محل بروز آبسه پوستی ممکن است عوارض و مشکلات خاصی برای فرد پیش آید. به عنوان مثال، آبسه نزدیک مفصل، در صورت عدم درمان مناسب، به التهاب مفصلی یا آرتریت سپتیک منجر خواهد شد.
  • اندوکاردیت: در صورت عدم درمان آبسه پوستی ممکن است باکتری‌ها وارد جریان خون شوند. اگر این باکتری‌ها به سیستم قلبی وارد شوند، می‌توانند التهاب قلب را ایجاد کنند که به نام اندوکاردیت شناخته می‌شود. اندوکاردیت باعث آسیب به دریچه‌ها و حتی بافت قلب می‌شود. علائم آن نیز شامل تب، خستگی، درد در قفسه سینه و تغییر در ضربان قلب است. این وضعیت خطرناک بوده و برای جلوگیری از ایجاد آسیب دائمی در قلب و سایر اثرات جانبی احتمالی به درمان دقیق با آنتی‌بیوتیک‌ها نیاز دارد.
  • استئومیلیت: عفونت ناشی از عدم درمان آبسه پوستی می‌تواند وارد جریان خون شده و به سمت استخوان‌ها حرکت کند. استئومیلیت به عنوان التهاب استخوان‌ها در اثر عفونت شناخته می‌شود. این وضعیت می‌تواند به استخوان‌ها آسیب رسانده و باعث درد، تورم و کاهش عملکرد آن‌ها شود. در صورت عدم درمان مؤثر، ممکن است تأثیراتی مانند تخریب استخوان، فقدان عملکرد مفاصل و حتی گسترش عفونت به سایر مناطق بدن را به دنبال داشته باشد.

آیا آبسه پوستی منجر به بروز سرطان می‌شود؟

خیر، آبسه‌های پوستی منجر به سرطان نمی‌شوند. آبسه و سرطان می‌توانند به شکلی بر روی پوست تأثیر بگذارند، اما اصولاً این دو وضعیت دارای علل و پیامدهای متفاوت هستند. آبسه پوستی در اثر عفونت باکتریایی ایجاد می‌شود، در حالی که سرطان ناشی از رشد و تقسیم کنترل نشده سلول‌های غیر طبیعی است.

توجه به این نکته ضروری است که مشکلات پوستی دائمی، عفونت‌های مزمن یا برخی بیماری‌های پوستی ممکن است خطر ابتلا به سرطان پوست را در دراز مدت افزایش دهند. اگر در مورد سلامت پوست خود همواره نگران هستید یا متوجه تغییرات غیرعادی شدید، توصیه می‌شود برای ارزیابی و راهنمایی مناسب با یک متخصص مشورت کنید. معاینات منظم پوست و تشخیص زودهنگام می‌تواند نقش مهمی در مدیریت بیماری‌های مرتبط با پوست از جمله سرطان و  آبسه پوستی داشته باشد.

چه افرادی بیشتر در معرض خطر ابتلا به آبسه پوستی قرار دارند؟

 برخی عوامل و شرایط می‌توانند در افزایش خطر ابتلا به آبسه‌های پوستی نقش مؤثری داشته باشند. افرادی که بیشتر در معرض خطر هستند عبارت‌اند از:

  • عدم رعایت بهداشت شخصی می‌تواند خطر کلونیزاسیون باکتری روی پوست را افزایش داده و منجر به تشکیل آبسه شود.
  • بریدگی‌ها، ساییدگی‌ها، آسیب‌های پوستی یا تروما، شرایط لازم برای نفوذ باکتری‌ها را مهیا کرده و احتمال ایجاد آبسه پوستی را افزایش می‌دهد.
  • افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، به دلیل ساختار ژنتیک، شرایط پزشکی (مانند HIV/AIDS) و یا مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی (مانند ایمونوساپرسیو)، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت‌های پوستی از جمله آبسه پوستی هستند.
  • افراد مبتلا به دیابت، به ویژه آن دسته از افراد که سطح قند خون آنها کنترل نشده است، ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت‌های پوستی و آبسه جلدی باشند.
  • برخی از بیماری‌های پوستی، مانند اگزما یا پسوریازیس نیز، می‌توانند سلامت بافت پوست را به خطر انداخته و نفوذ باکتری‌ها و ایجاد آبسه پوستی را آسان‌تر کنند.
  • افراد چاق و دارای اضافه وزن با افزایش خطر عفونت‌های پوستی مواجه هستند. چین‌های پوستی و افزایش اصطکاک می‌تواند به ایجاد آبسه پوستی کمک کند.
  • استفاده از سوزن‌های مشترک یا استفاده از تجهیزات غیر استریل جهت مصرف مواد مخدر وریدی می‌تواند باکتری را وارد پوست کرده و منجر به تشکیل آبسه جلدی شود.
  • تماس نزدیک با افراد مبتلا به عفونت پوستی، احتمال قرار گرفتن در معرض عوامل عفونی را افزایش می‌دهد.
  • نوزادان و افراد مسن ممکن است به دلیل تفاوت در انعطاف پذیری پوست و عملکرد ایمنی آسیب‌پذیرتر باشند.
  • حمل باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بر روی پوست، به ویژه سویه معروف به MRSA (استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین)، خطر آبسه پوستی را افزایش می‌دهد.

چه متخصصانی آبسه جلدی یا پوستی را درمان می‌کنند؟

درمان آبسه پوستی ممکن است توسط پزشک عمومی، متخصص پوست، متخصص طب خانواده، پزشک داخلی یا متخصص اطفال انجام شود. همچنین، امکان دارد که پروسه درمان این نوع ضایعه پوستی توسط یکی از متخصصان فوریت پزشکی در بخش اورژانس بیمارستان انجام شود. با این حال، در صورت بزرگ شدن آبسه و گسترش عفونت به سایر نواحی بدن، یک جراح عمومی باید برای تخلیه چرک انباشته شده داخل آن اقدام نماید.

برای تشخیص و درک علت آبسه پوستی، پزشک سؤالاتی راجع به مدت زمان ظهور آبسه، داروهای مصرفی و سوابق پزشکی مهم بیمار خواهد پرسید. همچنین، احتمالاً از شما سؤال خواهد شد که آیا در خانه شما کسی اخیراً دچار تب شدید شده است. پس از انجام معاینات فیزیکی و بصری، آزمایشی برای شما درخواست می‌شود و سپس در صورت نیاز، راهکار مناسب برای درمان آبسه توسط پزشک پیشنهاد خواهد شد.

سخن پایانی

در مجموعه پزشکی نیکان، تیم حرفه‌ای ما سعی دارد با بهترین تکنیک‌ها و با به روزترین دستگاه‌ها، به درمان مشکلات شما کمک کند. شما نیاز به یک پزشک با تجربه دارید تا تصمیم بگیرد که فتق ناف شما یا فرزندتان نیاز به جراحی دارد یا خیر.

ما در کلینیک نیکان، آماده پاسخگویی به شما عزیزان هستیم. رضایت شما هدف ماست!

بهترین متخصص جراحی عمومی در خزانه بخارایی تهران

در کلینیک نیکان، دکتر سهیل امید درمان‌ها و جراحی‌ها با لیزر CO2 فرکشنال، با بروزترین دستگاه موجود که از شرکت بایسون است، انجام می‌دهد.

همین حالا نوبت خود را رزور کنید.

دکتر سهیل امید
Picture of Narcissus

Narcissus

Website Designer WebMaster
betrayed by the truth she refused to see

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *